zaterdag 17 januari 2009

Mia Doornaert

Ook al spreekt zij net zoals Kristien Hemmerechts met een licht ergerlijk Noord Nederlands accent (maar zij is dan ook een barones nietwaar); toch stelt Mia Doornaert pertinente vragen. Zoals bijvoorbeeld over de betogingen tegen het Israƫlisch geweld in Gaza. Ieder redelijk mens is tegen oorlogsgeweld. Maar de verontwaardiging is hier te lande, en bij uitbreiding in Europa, nogal selectief.
Waarom komen er geen tienduizenden mensen op straat voor de moorden, systematische verkrachtingen en plunderingen in Darfur? Hetzelfde voor de meer dan 3 miljoen mensen die op de vlucht zijn in en rond Congo door de burgeroorlog. Sommige doden zijn minder waard en vooral als de VS of Israel er niet bij betrokken zijn.
Waarom nemen de progressieve, pacifistische en in de meeste gevallen anti-clericale bewegingen die aan de betogingen deelnemen geen aanstoot aan de oproepen tot Jihad (heilige oorlog) en uitgesproken religieuze slogans (allahoe akbar!) van de meebetogende allochtonen? Moesten kreten als Christus Koning! gelanceerd worden zouden er toch vragen bij gesteld worden.
Waarom wordt er bijvoorbeeld door moslims hier GEEN moord en brand geschreeuwd tegen het hemeltergende geweld van de Taliban tegen vrouwen in Afganistan, dat nog steeds doorgaat?
Ik vraag het mij ook af. Zonder stelling in te nemen.

Geen opmerkingen: